Voorzichtig snijd je het plakband los, want je wilt de inhoud niet beschadigen. Je vouwt het doosje open. Daar zijn ze: je eerste visitekaartjes! Dit ogenblik dat je ze voor het eerst ziet en in handen hebt, ga je niet snel vergeten. De trots. Je hart maakt een huppeltje. Het voelt alsof je nu legitiem ondernemer bent. De inschrijving bij de Kamer van Koophandel? Natuurlijk was dat een mijlpaal, maar het voelde ook onwerkelijk. Met je visitekaartje wordt je bedrijf tastbaar, je hebt het bewijs in handen: je bent ondernemer!
Ik ben er van overtuigd dat niet alleen startende ondernemers blij worden van het ontvangen van hun eigen visitekaartjes. Ik sta op het punt om voor de derde keer als ondernemer een nieuw visitekaartje te laten drukken en zie nu al uit naar het moment dat ze geleverd worden.
Ja, ik kies er bewust voor om visitekaartjes te laten drukken. Tegenwoordig is dat niet meer zo gewoon. Bijna alle informatie is immers digitaal te vinden. En laten we eerlijk zijn: als er 1 boom minder gekapt hoeft te worden om papier te maken, dan is dat al de moeite waard. Zeker als de ontvangers van jouw kaartje hem vaak binnen een dag na ontvangst weggooien.
Waarom ik er dan toch visitekaartjes (op gerecycled papier) wil?
Snel en juist Allereerst is het supersnel. Contactgegevens uitwisselen kan ook mondeling, maar wil je ze onthouden dan moet je ze wel vastleggen - en soms heb je geen pen bij de hand - of de batterij van je telefoon is leeg. Ook kan ik me beter focussen op het gesprek als mijn smartphone in mijn tas blijft. Daarnaast hoef je nooit te vragen 'hoe schrijf je dat?'. Ik heb een heel eenvoudige achternaam, maar toch wordt die (zeker in een rumoerige omgeving) vaak verkeerd verstaan: Pol, Bolt en Mol zijn de meest voorkomende variaties. Heb je een veel voorkomende naam en wil iemand je vinden op Social Media, dan is het fijn dat ze meer gegevens hebben. De juiste Pieter de Vries en Maria Jansen zijn moeilijk te vinden zonder achtergrondinformatie.
Onthouden Hoe lang onthoud jij de naam van iemand die zich net heeft voorgesteld? Na een voorstelrondje weet ik meestal de eerste 10 minuten de namen nog wel, maar als de bijeenkomst is afgelopen? De naam lezen, zorgt al dat ik hem beter onthoud. Een visitekaartje geeft nog meer context - dus de kans dat je iets langer in iemands geheugen blijft hangen, is groter. En een niet-standaard ontwerp (op dik papier, met een bijzondere indeling, een aansprekende foto, een leuke aanbieding, een visueel grapje o.i.d) valt op.
Waardevol Een met aandacht en mooi ontworpen visitekaartje laat zien dat je hebt nagedacht over wat je wilt uitdragen/overbrengen en dat je moeite steekt in netwerken. Ik geef mijn visitekaartje niet aan iedereen. Ze weggeven is een bewuste keuze, dus als je er een krijgt, is dat een teken dat ik het contact de moeite waard vind.
Missie Je visitekaartje is een perfecte plek voor jouw kernboodschap of missie en daar raak je waarschijnlijk niet snel over uitgepraat. Het geven van mijn visitekaartje (en het daarmee 'uitspreken' van mijn missie) is voor mij soms ook een manier om een gesprek te verdiepen - het is een mooie aanloop om het over inhoud te gaan hebben.
Ambassadeurs Ongetwijfeld heb jij ook mensen in je omgeving die niet bij je doelgroep horen, maar je wel een warm hart toedragen en jou graag aanbevelen. Mijn moeder is zo'n ambassadeur. Zij heeft altijd een paar visitekaartjes van mij bij zich om uit te delen als ze in een gesprek merkt dat iemand geholpen kan zijn met mijn diensten. Met een visitekaartje maak je het jouw ambassadeurs gemakkelijk mensen naar jou door te verwijzen.
Pronkstukje Ik zie een visitekaartje als een klein pronkstukje, waarin mijn stijl samengevat wordt weergegeven. Mijn drive, mijn visie, hoe ik de wereld een beetje mooier wil maken... Niet iedereen zal dat er in lezen, dat hoeft ook niet. Mijn aanbod is immers ook niet voor iedereen! Als er maar een klik is bij degene die ik graag wil bereiken, waar ik graag contact mee wil.
Dit zijn mijn beweegredenen. Wat zijn de jouwe? Heb jij visitekaartjes? Was het ook speciaal toen je ze voor het eerst in handen had?